Μεταξάς: "Είμαι ο ζεν πρεμιέ των αλλαντικών"

Ο ΝΕΟΣ ΖΕΝ-ΠΡΕΜΙΕ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΑΣ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ. Ο ΟΘΩΝ ΜΕΤΑΞΑΣ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΤΕ ΞΑΝΑΔΕΙ.

Ήταν μεσημέρι Σαββάτου όταν ο Όθων Μεταξάς έκανε ένα διάλειμμα από τις επαγγελματικές του υποχρεώσεις για να ασχοληθεί με το αγαπημένο του χόμπι, το μπιλιάρδο. Φυσικά, ο φωτογραφικός φακός του «Glam&STYLE» ήταν εκεί για να καταγράψει τον αγαπημένο πρωταγωνιστή σε κάθε του κίνηση. Δεν άφησα την ευκαιρία, τον πλησίασα και τον ρώτησα για όλα όσα συμβαίνουν στη ζωή του. Με τον πιο ευγενικό και γλυκό τρόπο, ο Όθων μου αποκάλυψε ότι περιμένει να γνωρίσει τη γυναίκα που θα τον κάνει να νιώθει το κέντρο του κόσμου, και τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια της «Ζωής της Άλλης».

Ευχαριστούμε πολύ για τη φιλοξενία τον κύριο Διονύση Αρτινόπουλο και το café – μπιλιάρδο «ΑΚΑΔΗΜΙΑ BILLIARDS», που βρίσκεται Αχαρνών 131, Αθήνα.

Είσαι ο νέος ζεν-πρεμιέ της τηλεόρασης και του θεάτρου. Αποδέχεσαι τον τίτλο ή τον απορρίπτεις;
«Ζεν-πρεμιέ» αλλαντικών. (γέλια) Εντάξει, είμαι ηθοποιός πάνω απ’ όλα. Τώρα αν κάποιοι με θεωρούν ζεν-πρεμιέ επειδή έχω μια συγκεκριμένη παρουσία, τι να σου πω… Εμένα μάλλον με απωθεί, γιατί οι ρόλοι των ζεν στο θέατρο, αλλά και γενικά στην παγκόσμια λογοτεχνία και δραματουργία, είναι οι πιο ξενέρωτοι ρόλοι. Οπότε, δεν μου αρέσει. Μπορεί να το λένε επειδή είμαι συμπαθής ή αγαπησιάρης ή κάνω γκελ, υπό αυτή την έννοια τον αποδέχομαι, από την άλλη είναι και λίγο περιοριστικό. Δεν πιστεύω ότι είμαι αυτό το πράγμα μόνο, είμαι μια πολυσχιδής οντότητα, την οποία υποστηρίζω και δουλεύω γι’ αυτήν.

Τι άνθρωπος είναι ο Όθωνας Μεταξάς στην καθημερινή του ζωή;
Κανονικότατος, χωρίς τίποτα το ιδιαίτερο. Μου αρέσει να απολαμβάνω τον καφέ μου με την εφημερίδα μου, σαν τους παππούδες. (γέλια) Δεν κάνω τίποτα το ξεχωριστό, ούτε εκκεντρικά πράγματα, ούτε παρατραβηγμένα. Ζω πολύ κανονικά. Μην σου πω ότι ζω πιο κανονικά και από τους κανονικούς, όπως π.χ. από ένα δημόσιο υπάλληλο.

Είσαι low profile τύπος δηλαδή;
Στη ζωή μου δεν είμαι και τόσο. Στις σχέσεις μου, ας πούμε, δεν είμαι καθόλου ήπιων τόνων. Μου αρέσουν οι εντάσεις γενικά. Η έξωθεν εικόνα μου όμως όσον αφορά το επάγγελμα, είναι low, όχι ότι το επιδιώκω, το σκέφτομαι και το προσπαθώ, αλλά επειδή έτσι μου βγαίνει.

Είσαι ερωτευμένος;
Όχι, σε αυτή τη φάση της ζωής μου ο έρωτας δεν μου έχει χτυπήσει την πόρτα.

Πότε ερωτεύτηκες για τελευταία φορά;
Δεν ξέρω. (γέλια)

Από την απάντησή σου καταλαβαίνω ότι πρέπει να είσαι μεγάλο διάστημα μόνος.
Ναι, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα.

Παρά τα όσα μου δηλώνεις, οι φήμες λένε ότι μια χορεύτρια του κλασικού μπαλέτου σού έχει κλέψει την καρδιά. Τι απαντάς;
Αυτό μου το ’πε και η Μαρία Σταματέρη, που κάναμε στο «GALA» μια συνέντευξη. Πού έχει γραφτεί αυτό; Κι εγώ πριν από λίγες μέρες το άκουσα. Όχι, καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα.

Ποια χαρακτηριστικά πρέπει να διαθέτει μια γυναίκα για να σου κεντρίσει το ενδιαφέρον;
Να με κάνει να νιώθω το κέντρο του κόσμου!

Ανήκεις στην κατηγορία των αντρών κυνηγών, ή περιμένεις τη γυναίκα να κάνει το πρώτο βήμα;
Είμαι καθαρός κυνηγός, αλλά από τη στιγμή που μου έχει δώσει το εναρκτήριο λάκτισμα η γυναίκα. (γέλια) Θέλω πρώτα να έχω δει κάτι στις ενέργειές της, στο βλέμμα... Είμαι σκεύος επιλογής στην ουσία, με επιλέγουν οι γυναίκες. Σπάνια έχει συμβεί να επιλέξω εγώ.

Είσαι μονογαμικός;
Ναι! Μπορεί να μη μου φαίνεται… (γέλια)

Ξέρεις, είναι σπάνιο στις μέρες μας. Ειδικά, ένας άνθρωπος με παρουσία σαν τη δική σου και το επάγγελμά σου…
Όντως. Ποτέ δεν το έχω δει έτσι, και ποτέ δεν έχω χρησιμοποιήσει το επάγγελμά μου για να προσελκύσω τις γυναίκες. Επέλεγα ανθρώπους που δεν με γνώριζαν καν. Όχι πως τώρα έχει συμβεί κάτι, αλλά, μετά τη «Ζωή της Άλλης», με αναγνωρίζουν πιο εύκολα.

Έχεις κλάψει ποτέ για μια γυναίκα;
Αμέ, έχω κλάψει. Δεν θεωρώ ντροπή να εκφράζεσαι μέσα από τα συναισθήματά σου.

Ποιο είναι το πιο ακραίο πράγμα που έχεις κάνει σε μια σχέση;
Να χάσω εξολοκλήρου τον εαυτό μου για κάποιο διάστημα. Αυτό ήταν το πιο ακραίο. Να χάνεις την προσωπικότητά σου, να νιώθεις ότι είσαι άλλος, ότι είσαι αλλού.

Για χάρη της;
Ναι.

Τι θα άλλαζες στον εαυτό σου και γιατί;
Θα ήθελα να μπορώ να είμαι πιο πρακτικός άνθρωπος και να μην έχω συναισθηματική οπτική στα πράγματα.

Κρύβεις ένα παιδί μέσα σου;
Το κρύβω. Το κρύβω καλά και θα το κρύβω για πολύ.

Δηλαδή, δεν θέλεις να το δείχνεις; (γέλια)
Όχι, δεν εννοώ αυτό. Εννοώ ότι το κρύβω καλά, δηλαδή το κρατάω ανέπαφο, δεν μεγαλώνει. Όχι, δεν έχω κανένα πρόβλημα να το δείχνω.

Εκτός από τις μηχανές, που σ’ αρέσουν πολύ, έχεις κανένα άλλο πάθος στη ζωή σου;
Η μουσική μ’ αρέσει πολύ. Και να ακούω και να τραγουδάω. Άλλωστε, στα περισσότερα έργα που έχω παίξει στο θέατρο ήταν μιούζικαλ. Είχαν τραγούδι, κίνηση και χορό.

Απ’ ότι ξέρω, έχεις κάνει και μουσικές σπουδές…
Όχι τίποτα το ιδιαίτερο, λίγο κιθάρα. Περισσότερο είμαι αυτοδίδακτος.

Έχει περάσει από το μυαλό σου να ασχοληθείς επαγγελματικά με τη μουσική;
Προς το παρόν, όχι.

Περίμενες ότι «Η Ζωή Της Άλλης» θα σημείωνε τόσο μεγάλη επιτυχία;
Όχι, η τόσο μεγάλη απήχηση ήταν απρόσμενη. Βέβαια, υποψιαζόμουν ότι θα πάει καλά για πολλούς λόγους. Έχει μια πάρα πολύ καλή κεντρική ιδέα. Έχει ένα story που «ξυπνάει» αρχέγονα πρότυπα του καλού και του κακού. Η μάχη για το ποιος θα επικρατήσει. Ξέρεις, λίγο σαν παραμύθι. Σαν την «Κοκκινοσκουφίτσα με τον Κακό το Λύκο». Στις συνθήκες της σημερινής κοινωνίας, ο άνθρωπος έχει πολύ μεγάλη ανάγκη το παραμύθι, γιατί υπάρχει πολύ χυδαιότητα, πολύ ωμότητα, πολύ σκληρότητα. Επιπλέον, πρόκειται για μια πολύ καλή παραγωγή σε ένα κανάλι που υποστηρίζει τα σίριάλ του. Έχει καλούς ηθοποιούς και σκηνοθετική ομάδα. Είναι μια καλή οργάνωση που έχει εχέγγυα. Βέβαια, δεν περίμενα αυτήν την τόσο μεγάλη επιτυχία, που είναι πέρα από κάθε προσδοκία.

Πώς σου φάνηκε το σενάριο όταν το πήρες για πρώτη φορά στα χέρια σου;
Μου φάνηκε πάρα πολύ ενδιαφέρον αυτό το ότι η μία κλέβει τη ζωή της άλλης και ζουν δύο παράλληλους βίους τόσο κοντά η μία στην πραγματική ζωή της άλλης, ειδικά η μία, η Ελπίδα.

Ως Στέφανος, έχεις σχέση με την Ελπίδα, όμως η Ξένια σε φλερτάρει με έμμεσο τρόπο και προσπαθεί να μπει ανάμεσά σας. Θα τα καταφέρει;
Για κάποιο διάστημα, ναι.

Δηλαδή, θα σε δούμε ζευγάρι μαζί της;
Ναι.

Είναι η δεύτερη ή η τρίτη φορά που υποδύεσαι το γιατρό. Προφανώς αρέσεις στους σεναριογράφους σε αυτό το ρόλο. Είχες σκεφτεί ποτέ στο παρελθόν να ασχοληθείς με αυτό το επάγγελμα;
Όχι, εγώ δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Οι γονείς μου λέγανε να γίνω γιατρός. Ξέρεις, όπως όλοι οι γονείς που θέλουν να γίνουν τα παιδιά τους γιατροί ή δικηγόροι.

Όταν ήσουν παιδί, με τι επάγγελμα ήθελες να ασχοληθείς;
Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω αεροπόρος. Ούτε κατάλαβα πώς με κέρδισε η υποκριτική. Στο σχολείο συμμετείχα σε διάφορες εκδηλώσεις, αλλά τελείως ξαφνικά αποφάσισα να ασχοληθώ και λίγο τυχαία. Στην αρχή της καριέρας μου δεν με βοήθησε κανείς, έκανα μόνος μου αργά και σταθερά βήματα.

Διαψεύδεις, δηλαδή, τις φήμες που λένε ότι η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη σε στήριξε στα πρώτα σου βήματα;
Ποιος το έχει πει αυτό; Καμία σχέση δεν έχει με την πραγματικότητα. Με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη έπαιξα στη «Ζωή της Λαμπέτη», και όταν έγινε αυτό ήμουν ήδη οχτώ περίπου χρόνια στο χώρο. Πριν τρία χρόνια παίχτηκε, και εγώ ήδη είχα παίξει και στην τηλεόραση και στο θέατρο σε πρωταγωνιστικούς ρόλους.

Κάποιες φήμες αναφέρουν ότι τότε ήσασταν ζευγάρι. Ισχύει κάτι τέτοιο;
Απ’ ότι ξέρω, όχι. Εκτός αν δεν το ξέρω. (γέλια)

Είχες την ευκαιρία να παίξεις στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, αλλά και στο Εθνικό. Τι γεύση σου έχει αφήσει η εμπειρία σου;
Μου έχει αφήσει την ανάγκη να δουλέψω προς αυτή την κατεύθυνση. Να διεκδικήσω ρόλους μεγάλους, γιατί το μεγαλείο που νιώθεις όταν παίζεις σε τέτοια θέατρα και τέτοιους ρόλους είναι ανεπανάληπτο.

Στο θέατρο εμφανίζεσαι αυτή τη σεζόν;
Έχουμε ανεβάσει μια παράσταση που στηρίζεται πάνω σε ένα διήγημα του Γεώργιου Βιζυηνού, το «Μοσκώβ-Σελήμ», στο Ωδείο Αθηνών, κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή και Δευτέρα. Η σκηνοθεσία είναι του Γιώργου Σαχίνη. Παίζω εγώ μαζί με την Τζίνα Θλιβέρη. Πρόκειται για ένα έργο που έχει να κάνει με τις εμμονές των ανθρώπων και το πώς μπορεί να ζητάμε σε όλη μας τη ζωή ένα πράγμα, χωρίς ποτέ να το καταφέρνουμε.

Συνήθως σε βλέπουμε να υποδύεσαι το «καλό παιδί». Τον προτιμάς από το ρόλο του «αλήτη», ή απλά τυχαίνει;
Στην τηλεόραση, συνήθως, αυτοί που επενδύουν πάνω σου σε επιλέγουν για προφανείς λόγους. Κι εγώ ίσως επειδή βγάζω μια καθαρότητα, με επιλέγουν για τέτοιους ρόλους. Αλλά μπορώ να κάνω και το άλλο, και ίσως έχει και πιο πολύ ενδιαφέρον σε ένα τέτοιο πρόσωπο.

Ποιοι ρόλοι είναι κόντρα στον Όθωνα;
Είναι το «κακό» παιδί. Βέβαια, έχω κι εγώ αδρές πτυχές και μπορώ να γίνω και σκληρός, αλλά δεν είμαι μόνο αυτό, είμαι και το άλλο. Κυρίως είμαι αυτό που φαίνομαι, το «αγνό». (γέλια)

Νομίζω στη «Δέκατη Εντολή» είχες υποδυθεί ένα τέτοιο, σκοτεινό ρόλο. Σε ιντριγκάρουν ρόλοι που είναι αντίθετοι με σένα;
Και με ιντριγκάρουν και με ισορροπούν υποκριτικά. Με κάνουν να είμαι πιο ζυγισμένος.

Υπάρχουν παιδικά σου όνειρα που δεν έχεις πραγματοποιήσει ακόμα;
Δεν είχα ποτέ τρελά και ακραία όνειρα. Πάντα κάτι υπάρχει, εξάλλου, εχθρός τού καλού είναι το καλύτερο. Είμαι ρεαλιστής, είμαι ευγνώμων με όσα έχω καταφέρει, γιατί όταν με πιάνει η αχαριστία μου, και ξαφνικά βλέπω αυτούς που έχουν προβλήματα υγείας, που είναι πραγματικά προβλήματα, τότε ισιώνω.

Αναδημοσίευση από

το Glam & Style Φεβρουαρίου